ക്രിസ്തുമസ്‌ അവധിക്കാലവും പരീക്ഷയും മാത്രമായിരുന്നു കുട്ടിക്കാലത്ത്‌. ക്രിസ്തു അന്നാണു ജനിച്ചത്‌ എന്നും പുല്‍ക്കൂട്ടില്‍ ജനിച്ചു എന്നും ക്രിസ്ത്യാനികള്‍ നക്ഷത്രം തൂക്കും എന്നും പള്ളിയില്‍ പുല്‍ക്കൂടുണ്ടാക്കും എന്നും അറിയാമായിരുന്നു. പിന്നെയുള്ളതെല്ലാം ഊഹങ്ങളായിരുന്നു. ക്രിസ്തു കണ്ടാല്‍ കുടവയറും വെള്ളത്താടിയുമുള്ള ഒരു അപ്പൂപ്പനായിരുന്നു എന്നും അദ്ദേഹത്തിണ്റ്റെ മറ്റൊരു പേര്‌ സാന്താക്ളോസ്‌ എന്നാണെന്നും മറ്റും ഞാന്‍ ഊഹിച്ചു. ക്രിസ്തുമസ്സിനു ജനങ്ങളെ സന്ദര്‍ശിക്കാന്‍ തന്നെ കുരിശിലേറ്റിയവരോട്‌ ക്രിസ്തു പെര്‍മിഷന്‍ വാങ്ങി വെച്ചിരുന്നു എന്നും ഞാന്‍ വിചാരിച്ചു പോന്നു. (വാമനനോട്‌ ഓണത്തിനു പ്രജകളെ സന്ദര്‍ശിക്കാന്‍ മഹാബലി പെര്‍മിഷന്‍ വാങ്ങിച്ചു വെച്ചിരുന്ന കാര്യം അന്നേ എനിക്കറിയാമായിരുന്നു. )
ക്രിസ്തുമസ്സിണ്റ്റെ ഏറ്റവും രസകരമായ ആചാരങ്ങളിലൊന്നായ പോത്തിറച്ചി, കോഴി വരട്ടിയത്‌ എന്നിവയും കേക്കും തിന്നാന്‍ ക്രിസ്ത്യാനികള്‍ക്കു മാത്രമേ അധികാരമുള്ളൂ എന്നും ഞാന്‍ വിചാരിച്ചു.
അങ്ങനെയിരിക്കേ ഒരു പ്രാവശ്യം അമ്മയുടെ കൂടെ ജോലി ചെയ്തിരുന്ന ഒരു സഹപ്രവര്‍ത്തക അവരുടെ കൂടെ ക്രിസ്തുമസ്‌ ആഘോഷിക്കാന്‍ ഞങ്ങളെ ക്ഷണിച്ചു. ഒരു പുരാതന നായര്‍ കുടുംബമായ ഞങ്ങള്‍ മദ്യപിക്കുകയോ മാംസാഹാരം കഴിക്കുകയോ ചെയ്തു തുടങ്ങിയിട്ടില്ലാത്ത അക്കാലത്ത്‌ ഈ ചങ്ങാതി വിരുന്നിനു ക്ഷണിച്ചത്‌ വലിയ തെറ്റായിപ്പോയതു പോലെയായിരുന്നു എണ്റ്റെ കുടുംബത്തിലെ സദാചാര പൊലീസുകാരുടെ പെരുമാറ്റം. അതുകൊണ്ടു തന്നെ, പോകണ്ട എന്ന്‌ അവര്‍ വിളിച്ചപ്പോ തന്നെ അമ്മയും മറ്റുള്ളവരും തീരുമാനിച്ചിരുന്നു. നല്ല സുന്ദരിയായ കണ്ടാല്‍ ചോ ച്വീറ്റ്‌...എന്നു പറഞ്ഞ്‌ ഒരുമ്മ കൊടുക്കാന്‍ തക്ക തുടുത്ത മുഖമുള്ള ആ ആണ്റ്റിയുടെ വീട്ടില്‍ പോകാനും അവരുടെ പിള്ളേരുടെ കൂടെ കളിക്കാനും കേക്കു തിന്നാനും പറ്റിയാല്‍ സാന്താക്ളോസ്‌ ക്രിസ്തുവിനെ ഒന്നു കാണാനും ഒക്കെ പ്ളാന്‍ ചെയ്തു വെച്ചിരുന്ന എണ്റ്റെ കംപ്ളീറ്റ്‌ കണ്‍ട്രോളും തകര്‍ക്കുന്ന തീരുമാനപ്പോയി അത്‌. ഈ തീരുമാനത്തെ എതിര്‍ത്ത്‌ ഞാനിറക്കിയ തുറുപ്പുഗുലാന്‍ വളരെ കടുത്തതായിരുന്നു. കരച്ചില്‍! രണ്ടു ദിവസം ഭക്ഷണം ഒഴിവാക്കിയുള്ള കരച്ചില്‍. അവസാനം നീ എവിടെ വേണമെങ്കിലും പൊയ്ക്കോ..ഭക്ഷണവും മറ്റും കഴിക്കാണ്ടിരുന്നാ മതി എന്ന അച്ഛമ്മയുടെ സമ്മതത്തോടെ സല്‍ക്കാരത്തില്‍ പങ്കെടുക്കാന്‍ അമ്മ തീരുമാനിച്ചു.
യാത്രയിലുട നീളം അമ്മയുടെ വക ഉപദേശങ്ങളായിരുന്നു. നമ്മള്‍ ഹിന്ദുക്കളാണ്‌, മാംസാഹാരം കഴിക്കരുത്‌. വലിച്ചു വാരി തിന്നരുത്‌, ഡീസണ്റ്റായിരിക്കണം, അവിടത്തെ പിള്ളേരുടെ കൂടെ കളിക്കാന്‍ പോകരുത്‌, കേക്ക്‌ മുട്ട ചേര്‍ത്താണ്‌ ഉണ്ടാക്കുന്നത്‌. അപ്പോ നോണ്‍ വെജ്‌ ആണ്‌, നമുക്ക്‌ കഴിക്കാമ്പാടില്ല, വല്ല ജ്യൂസുകളോ മറ്റോ തന്നാ മാത്രമേ കഴിക്കാവൂ അങ്ങനെയങ്ങനെ......
അവരുടെ വീട്ടില്‍ കേറിയതേ ആണ്റ്റി വന്ന്‌ എണ്റ്റെ കൈ പിടിച്ച്‌ അമ്മയ്ക്ക്‌ തടുക്കാന്‍ സാധിക്കും മുന്‍പേ തന്നെ അകത്തേയ്ക്കു കൊണ്ടു പോയി. ഒരു പെട്ടി നിറയെ കളര്‍ പെന്‍സില്‍ തന്നു. ഞാന്‍ മേടിച്ചില്ല. തിരിഞ്ഞു നോക്കി. അമ്മ പുറകേ തന്നെയുണ്ട്‌. എന്നെ ഞെട്ടിച്ചത്‌ അതൊന്നുമല്ല, അമ്മയുടെ മുഖത്തതാ ഒരു ചിരി. ചിരിച്ചാ കുഴപ്പമില്ല എന്ന്‌ എനിക്കറിയാം. ഞാന്‍ കൈ നീട്ടി പെന്‍സില്‍ വാങ്ങി. വീണ്ടും തിരിഞ്ഞു നോക്കി. ചിരിയതാ മാഞ്ഞിരിക്കുന്നു. പകരം ഒരു ജാതി മിഴിച്ച കണ്ണുകള്‍! ഞാന്‍ പേടിച്ച്‌ പെന്‍സില്‍ തിരികെ നല്‍കി.
കൂടെ ജോലി ചെയ്യുന്ന ആളായതിനാലാകണം ആണ്റ്റിയ്ക്ക്‌ കാര്യം പെട്ടെന്നു പിടികിട്ടി. അവര്‍ പറഞ്ഞു
"സാരമില്ലെന്നേ മേടിച്ചോ, അമ്മയോടു ഞാന്‍ പറഞ്ഞോളാം...".
എണ്റ്റെ മനസ്സില്‍ വേറെ വിചാരമായിരുന്നു.
"ഹും നിങ്ങള്‍ക്കങ്ങനെയൊക്കെ പറയാം..തല്ലു ഞാന്‍ ഒറ്റയ്ക്കു തന്നെ കൊള്ളണം".
ഒന്നു കൂടി പാളി തിരിഞ്ഞു നോക്കി. ഹെണ്റ്റമ്മേ... വീണ്ടും ചിരി! വരുന്നിടത്തു വെച്ചു കാണാം എന്ന വിചാരത്തോടെ ഞാന്‍ വീണ്ടും പെന്‍സില്‍ വാങ്ങി. തിരിഞ്ഞു നോക്കി. ഭാഗ്യം ചിരി മാഞ്ഞിട്ടില്ല.
അടുത്തതായി ആണ്റ്റിയുടെ മകന്‍ അകത്തു നിന്ന്‌ ഒരു പട്ടവുമായി പുറത്തു വന്നു. പട്ടം കണ്ടതേ എണ്റ്റെ കണ്‍ട്രോള്‍ പോയി. ഇത്ര ഇഷ്ടമുള്ള ഒരു സാധനം വേറെ അന്നുമില്ല ഇന്നുമില്ല. ഇവനൊക്കെ എല്ലാ ഐറ്റംസും മേടിച്ചു കൊടുത്തിരിക്കുകയാണല്ലോ ഭഗവാനേ എന്നു മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞു കൊണ്ട്‌ ഞാന്‍ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. ചിരി! കുഴപ്പമില്ല. കൈയെത്തിച്ച്‌ പട്ടത്തേല്‍ കൈ വെച്ചു.
"വേണമെങ്കില്‍ മോന്‍ പോയി കളിച്ചോ" ആണ്റ്റിയുടെ വക.
തിരിഞ്ഞു നോക്കി. ഉണ്ടക്കണ്ണുകള്‍! കുപിതഭാവം! പ്രോബ്ളം!
"വേണ്ടാണ്റ്റീ...ഷര്‍ട്ട്‌ കേടാകും... "
"സാരമില്ലെടാ....കേടായാല്‍ വേറെ തരാം... "
തിരിഞ്ഞു നോക്കി. കുപിതഭാവവും ചിരിയും കൂടിക്കുഴഞ്ഞ ഒരു സമ്മിശ്ര ഭാവം...ഞാന്‍ നോക്കുമ്പോള്‍ കടുപ്പം. ആണ്റ്റി നോക്കുമ്പോള്‍ ചിരി.
ഇതിലേതു സ്വീകരിക്കും എന്നറിയാതെ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ ആണ്റ്റിയുടെ മകന്‍ എണ്റ്റെ കൈയില്‍ നിന്നും പട്ടം ഒറ്റ വലി. സത്യമായിട്ടും പട്ടം ചോറുവറ്റു കൊണ്ട്‌ ഒട്ടിച്ചുണ്ടാക്കുന്ന ഒരു സാധനമാണെന്ന്‌ എനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു. ഒരു ഘോരശബ്ദത്തില്‍ ആ ചെറുക്കന് കരയുന്ന കണ്ടപ്പോഴാണ്‌ പട്ടം കീറിപ്പറിഞ്ഞെന്ന സത്യം ഞാന്‍ മനസ്സിലാക്കിയത്‌.
തിരികെ വീട്ടിലെത്തിയ ശേഷം എനിക്കു ലഭിക്കാന്‍ സാധ്യതയുള്ള പൌര സ്വീകരണം ഓര്‍ത്തപ്പോള്‍ സത്യമായിട്ടും ഞാന്‍ ഒന്നു ഞെട്ടി.
അപ്പോഴെക്കും സുന്ദരി ആണ്റ്റി ഇടപെട്ടു. ചെറുക്കന് ഒരടി.
"നീയെന്തിനാ ഇപ്പോ അതെടുത്തത്‌? നിനക്ക്‌ മഞ്ഞപ്പട്ടം ഒരെണ്ണം കൂടിയില്ലേ... "
ഹോ ആശ്വാസം! ഇഷ്ടം പോലെ പട്ടമുണ്ട്‌.
"സാരമില്ല അവന് വേറെ പട്ടമുണ്ട്‌. മോന്‍ വാ..."
വീണ്ടും ആണ്റ്റി എന്നെ അകത്തേക്കു നയിച്ചു. ഡൈനിംഗ്‌ ഹാളില്‍ ഗ്ളാസില്‍ എടുത്തു വെച്ച ഒരു ഗ്ളാസ്‌ ഓറഞ്ച്‌ ജ്യൂസ്‌ എണ്റ്റെ കൈയില്‍ തന്നു. ഞാന്‍ തിരിഞ്ഞു നോക്കാന്‍ ഒന്നും പോയില്ല. ജ്യൂസു കുടിച്ചോളാന്‍ അനുവാദമുണ്ടല്ലോ...
ഇതിനിടെ എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു ചിരിച്ചു കൊണ്ട്‌ അമ്മയും ആണ്റ്റിയും അടുക്കളയിലേക്കു നീങ്ങി. ഞാനും കരഞ്ഞു തളര്‍ന്ന ചെറുക്കനും മാത്രം ഹാളിലിരിക്കുകയാണ്‌. ഞാന്‍ അവനെ നോക്കി ഒന്നു ചിരിച്ചു. "പോടാ"എന്നോ മറ്റോ അര്‍ഥം വരത്തക്ക വിധം അവന് ഒരു ആംഗ്യം കാണിച്ചു. അതോടെ ഞാന്‍ വീണ്ടും തനിച്ചായി. ഇതിനിടെ ചെറുക്കന് പോയി ടി വി ഓണ്‍ ചെയ്തു. കൃഷി ദര്‍ശന്‍ എന്നു പറഞ്ഞ ഒരു പരിപാടി വെച്ചു. വലിയ ശ്രദ്ധയില്‍ അതു കാണാന്‍ തുടങ്ങി. ഞാന്‍ ചെറുതായി ഉറക്കം തൂങ്ങാനും തുടങ്ങി.
ഇടയ്ക്കെപ്പോഴോ അമ്മയുടെ ശബ്ദം കേട്ടാണ്‌ ഞാന്‍ ഞെട്ടി ഉണര്‍ന്നത്‌. ചെറുക്കന് ടി വി ഓഫ്‌ ചെയ്തിരിക്കുന്നു. ഞാന്‍ അവരുടെ സെറ്റിയില്‍ ചുരുണ്ട്‌ കിടക്കുകയാണ്‌. ആണ്റ്റിയും അമ്മയും കസേരകളില്‍ ഇരുന്ന്‌ വര്‍ത്തമാനം പറയുന്നുണ്ട്‌.
അവരുടെ മുന്‍പില്‍ ഒരു പ്ളേറ്റില്‍ അതാ ഇരിക്കുന്നു... "കേക്ക്‌!
നിറയെ അണ്ടിപ്പരിപ്പും മുന്തിരിയും തൂകി നന്നായി മൊരിച്ച്‌ അവര്‍ തന്നെ ഉണ്ടാക്കിയ കടും ബ്രൌണ്‍ നിറമുള്ള കേക്ക്‌, പീസുകളാക്കിയിരിക്കുകയാണ്‌. ഘുമുഘുമാ എന്നു മണവും വരുന്നുണ്ട്‌. കൊതി അതിണ്റ്റെ പാരമ്യതയിലെത്തി. പതിയെ ഞാന്‍ കേക്കിനരികത്തേക്കു നീങ്ങി.കൈയെത്തിച്ച്‌ ഒരു കഷണം എടുത്തു.
"ഡാ... "
അയ്യോ....എണ്റ്റെ കൈയില്‍ നിന്നും കേക്ക്‌ പീസ്‌ താഴെ വീണു. അമ്മയാണ്‌.
ഉപദേശം അപ്പോഴാണ്‌ എനിക്കോര്‍മ വന്നത്‌. മുട്ട. കേക്കിണ്റ്റെ ഏറ്റവും വലിയ അസംസ്‌കൃത വസ്തുവാണ്‌ മുട്ട. നോണ്‍ വെജിറ്റേറിയന്‍!
ഞാന്‍ തിരികെ സെറ്റിയിലെത്തി.
വീണ്ടും ആണ്റ്റി. "സാരമില്ലെന്നെ...ഒരു മുട്ടയേ ചേര്‍ത്തിട്ടുള്ളൂ...അവനിഷ്ടമാണെങ്കില്‍ കഴിച്ചോട്ടെ... "
വീണ്ടും ഞാന്‍ കേക്കിനരികിലെത്തി. പ്രതീക്ഷയോടെ കേക്കിലേക്കു നോക്കി. അമ്മയുടെ മുഖത്തേക്കും...വീണ്ടും പഴയ രീതി തന്നെ. ഞാന്‍ നോക്കുമ്പോള്‍ കടുപ്പം...ആണ്റ്റി നോക്കുമ്പോള്‍ ചിരി...
ഇതിനിടെ ഫോണ്‍ ബെല്ലടിച്ചു. ആണ്റ്റി പോയി ഫോണെടുത്തു.
"നിനക്കാ..." അമ്മയോട്‌.
അമ്മ പോയി ഫോണ്‍ വാങ്ങി. "അയ്യോ....അങ്ങനെയാണോ....ഞങ്ങള്‍ ഉടനെ വരാം... " ഫോണ്‍ വെച്ചു. എന്നിട്ട്‌ ആണ്റ്റിയോടായി പറഞ്ഞു.
"ഹസ്ബന്‍ഡിണ്റ്റെ അമ്മയാ...തല ചുറ്റലാണെന്ന്‌...ഉടനെ ചെല്ലണമെന്നു...".
പിന്നെ എന്നോടായി പറഞ്ഞു.
"വാടാ..."
പിന്നെ എണ്റ്റെ കൈ പിടിച്ച്‌ ആണ്റ്റിയുടെ വീട്ടില്‍ നിന്ന്‌ ഇറങ്ങി.
നിസ്സഹായനായി കേക്കു വെച്ച പാത്രത്തിലേക്കും ആണ്റ്റിയുടെ മുഖത്തേക്കും ഹാപ്പിയായി നില്‍ക്കുന്ന ചെറുക്കണ്റ്റെ മുഖത്തേക്കും ഞാന്‍ മാറി മാറി നോക്കി. പിന്നെ കൈയെത്തിച്ച്‌ ടേബിളില്‍ നിന്നും പെന്‍സില്‍ ബോക്സുമെടുത്ത്‌ ഞാനും ഇറങ്ങി.
വീട്ടിലെത്തിയ ഉടനെ അച്ഛമ്മയുടെ അടുത്തേക്കു ചെന്ന ഞങ്ങള്‍ കണ്ടത്‌ പയറു പോലെ ഇരിക്കുന്ന പുള്ളിക്കാരിയെയാണ്‌.
"കഴിക്കണേനു മുന്‍പ്‌ കോളു വന്നില്ലേ?" കക്ഷി ചോദിക്കുകയാണ്‌.
"വന്നു. അല്‍പം വൈകിയെങ്കില്‍ ആകെ കുളമായേനെ....ഇവന്‍ ചെലപ്പോ അതൊക്കെ വാരി വലിച്ച്‌ കഴിച്ചേനെ.." അമ്മ.
ചതി! കൊടും ചതി!
പതിയെ മുഖം താഴ്ത്തി അവിടെ നിന്നും പുറകോട്ടു നടക്കുന്ന എണ്റ്റെ മനസ്സില്‍ പതിയെ ഒരു ചിരി രൂപപ്പെട്ടു... ഞാനാരാ മോന്‍....അമ്മ ഫോണെടുക്കാന്‍ പോയപ്പോള്‍ പതിയെ പെന്‍സില്‍ ബോക്സിനകത്ത്‌ ഒളിപ്പിച്ച കേക്കിണ്റ്റെ കഷണം ഇനി പതുക്കെ തിന്നണം. ആദ്യം ഒഴിഞ്ഞ ഒരു മൂല കണ്ടെത്തട്ടെ....
