വല്ലതും നാലക്ഷരം പഠിപ്പിച്ച്‌ എന്നെ രക്ഷപ്പെടുത്താന്‍ ശ്രമിച്ച അദ്ധ്യാപകരെ കളിയാക്കുക എന്ന ലക്ഷ്യത്തോടെയല്ല ഈ പോസ്റ്റ്‌. മറിച്ച്‌ ഉരുളയ്ക്കുപ്പേരി എന്ന കലയില്‍ മാസ്റ്റര്‍ ഡിഗ്രിയെടുത്ത ചില അദ്ധ്യാപകര്‍ക്കുള്ള പ്രണാമമാണ്‌.
കാലടി ശ്രീ ശങ്കരാ കോളേജില്‍ ഞാന്‍ പഠിക്കുമ്പോഴുള്ള ഒരു കഥയാണ്‌.
രവീന്ദ്രന്‍ സാര്‍ തകര്‍ത്ത്‌ ക്ളാസ്‌ എടുത്തുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്‌. വില്ല്യം വേര്‍ഡ്സ്‌വര്‍ത്തിന്‍റെ ഡാഫോഡിത്സ്‌ ആണു പദ്യഭാഗം. ക്ളാസ്‌ അതീവ രസകരമായതു കൊണ്ടാകണം എവിടെ നിന്നോ ഒരു ബസ്സിംഗ്‌ സൌണ്ട്‌ ഉദ്ഭവിച്ചു. ആരോ തകര്‍ത്ത്‌ മൂളുകയാണ്‌. ഒരു തരം കടന്നല്‍ കൂട്‌ ഇളകിയിരിക്കുന്ന പോലെയുള്ള ശബ്ദം. ആരാണെന്നു വ്യക്തമല്ല.
സാര്‍ പഠിപ്പിക്കല്‍ നിര്‍ത്താനൊന്നും പോയില്ല. അതിനിടെ തന്നെ ക്ളാസിനിടയിലൂടെ ചെവി വട്ടം പിടിച്ച്‌ നടന്നു. ഒടുക്കം കടന്നലിനെ കണ്ടെത്തി. മുന്‍നിരയില്‍ത്തന്നെയുണ്ട്‌.
കണ്ടെത്തിയ ശേഷം സാറിന്‍റെ പഠിപ്പിക്കല്‍ ഇങ്ങനെയായിരുന്നു.
"(ഉറക്കെ) ഐ വാണ്ടേര്‍ഡ്‌ ലോണ്‍ലി ആസ്‌ എ ക്ളൌഡ്‌ ....
(പതുക്കെ. മൂളുന്നവനു മാത്രം കേള്‍ക്കാന്‍ പാകത്തില്‍ )
നിന്‍റെ അപ്പനാ മുന്‍പില്‍ എന്നു വിചാരിച്ചോടാ മരമാക്രീ...
(വീണ്ടും ഉറക്കെ) ഓവര്‍ ദ ഹിത്സ്‌ ആന്‍ഡ്‌ വേത്സ്‌...
കടുവാ എന്നു പ്രശസ്തനായ ഒരു അദ്ധ്യാപകനുണ്ടായിരുന്നു കോളേജില്‍.
ശബ്ദം കൊണ്ടും പെരുമാറ്റം കൊണ്ടും ആ പേര്‌ തികച്ചും അനുയോജ്യവുമായിരുന്നു. വിഷയം ഇംഗ്ളീഷ്‌.
ഒരു ദിവസം സാര്‍ ക്ളാസ്‌ എടുക്കുകയാണ്‌. പെട്ടെന്ന്‌ ക്ളാസില്‍ ഒരു ഗിറ്റാറിന്‍റെ കമ്പി വലിച്ചു വിട്ട പോലെയുള്ള ശബ്ദം. ഒരിക്കലല്ല, പല പ്രാവശ്യം. അന്നൊക്കെ സുലഭമായി കിട്ടിയിരുന്ന അശോക്‌ ബ്ളേഡിന്‍റെ പൊട്ടുകഷണങ്ങള്‍ മരം കൊണ്ടുള്ള ഡസ്കിന്‍റെ വിടവുകളില്‍ കുത്തി നിര്‍ത്തി കൈകൊണ്ട്‌ മീട്ടിയാല്‍ കേള്‍ക്കുന്ന അതേ ശബ്ദം.
ക്രമത്തിലധികം ദേഷ്യം വന്ന കടുവാ ഗര്‍ജിച്ചു.
"ആരെടാ അത്‌?"
(പിന്നേ...ചോദിച്ച ഉടനെ കുറ്റവാളി എഴുനേറ്റു നില്‍ക്കുകയല്ലേ...)
ആരും എണീറ്റില്ല. ദേഷ്യം കടിച്ചമര്‍ത്തി കടുവാ സംശയാസ്പദമായി ഇരുന്ന ഒരുത്തനെ എണീപ്പിച്ചു. എന്നിട്ടു ചോദിച്ചു.
"നിനക്കൊക്കെ ഒരു വാചകം തെറ്റാതെ ഇംഗ്ളീഷില്‍ പറയാനറിയാമോടാ...ഒച്ചയുണ്ടാക്കാന്‍ നടക്കുന്നു. പറയെടാ ഒരു വാചകം. "
കുറ്റവാളി മുരടനക്കി. ഘനഗംഭീരമായി പറഞ്ഞു.
"ടൈഗര്‍" ഇസ്‌ ജമ്പിംഗ്‌!
കൊരട്ടി പോളിടെക്നിക്കിലെ ഞങ്ങളുടെ അദ്ധ്യാപകരെല്ലാം തന്നെ ഗസ്റ്റുകളായിരുന്നു. ആരും ഒന്നര രണ്ടു മാസത്തിലധികം നില്‍ക്കില്ല.
അങ്ങനെയിരിക്കേ ഞങ്ങളെയെല്ലാം അദ്ഭുതപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട്‌ നന്നായി പഠിപ്പിക്കുന്ന ഒരു സാര്‍ ക്ളാസെടുക്കാനെത്തി.
രാജേഷ്‌ എന്നായിരുന്നു കക്ഷിയുടെ പേര്‌. ചിരിയും ചിന്തകളും വിഷയങ്ങളും എല്ലാം അനുസ്യൂതം പ്രവഹിച്ച ആ മാന്യദേഹത്തിന്‍റെ ക്ളാസില്‍ കവിതകള്‍ക്കും തമാശകള്‍ക്കും മിക്കവാറും എല്ലാ കുട്ടികള്‍ക്കും എന്തിന്‌ സാറിനു തന്നെയും കളിപ്പേരുകള്‍ക്കും സ്ഥാനമുണ്ടായി.
ഏറ്റവും വലിയ തമാശ, പഠിപ്പിക്കാനുള്ള എല്ലാ വിഷയങ്ങളും താന്‍ പഠിച്ചിട്ടില്ലാത്തവയായതിനാല്‍ വളരെ അധ്വാനിച്ച്‌ രാത്രി ഇരുന്നു പഠിച്ചായിരുന്നു പിറ്റേന്ന്‌ ഞങ്ങളെ പഠിപ്പിക്കാന്‍ കക്ഷി വന്നിരുന്നതെന്നതായിരുന്നു.
അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം,ക്ളാസ്‌ തകര്‍ത്തു നടക്കുകയാണ്‌.
ഇന്‍സ്റ്റ്രുമെന്‍റെഷനും പവര്‍ ഇലക്ട്രോണിക്സും മറ്റും പറഞ്ഞ്‌ കത്തിക്കേറിയിരുന്ന സാര്‍ നോക്കിയപ്പോള്‍ പുറകു ബെഞ്ചിലിരുന്ന്‌ ഒരുത്തന്‍ വര്‍ത്തമാനം പറഞ്ഞു ചിരിക്കുന്നു.
അവന്‍റെ ചിരി കണ്ട്‌ ചിരിപൊട്ടിയ സാര്‍ ചോദിച്ചു.
"എന്താടാ ഒരു ചിരി?"
സാറിന്‍റെ ചിരികണ്ട്‌ ഉള്ളു തണുത്ത അവന്‍ മറുപടി പറഞ്ഞു.
"വെറുതെ"
ഉടന്‍ വന്നു സാറിന്‍റെ അടുത്ത ചോദ്യം.
"നീ വെറുതെ ചിരിക്കാറുള്ള വിവരം വീട്ടിലൊക്കെ അറിയാമോ?"
കാലടി ശ്രീ ശങ്കരാ കോളേജില്‍ ഞാന്‍ പഠിക്കുമ്പോഴുള്ള ഒരു കഥയാണ്‌.
രവീന്ദ്രന്‍ സാര്‍ തകര്‍ത്ത്‌ ക്ളാസ്‌ എടുത്തുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്‌. വില്ല്യം വേര്‍ഡ്സ്‌വര്‍ത്തിന്‍റെ ഡാഫോഡിത്സ്‌ ആണു പദ്യഭാഗം. ക്ളാസ്‌ അതീവ രസകരമായതു കൊണ്ടാകണം എവിടെ നിന്നോ ഒരു ബസ്സിംഗ്‌ സൌണ്ട്‌ ഉദ്ഭവിച്ചു. ആരോ തകര്‍ത്ത്‌ മൂളുകയാണ്‌. ഒരു തരം കടന്നല്‍ കൂട്‌ ഇളകിയിരിക്കുന്ന പോലെയുള്ള ശബ്ദം. ആരാണെന്നു വ്യക്തമല്ല.
സാര്‍ പഠിപ്പിക്കല്‍ നിര്‍ത്താനൊന്നും പോയില്ല. അതിനിടെ തന്നെ ക്ളാസിനിടയിലൂടെ ചെവി വട്ടം പിടിച്ച്‌ നടന്നു. ഒടുക്കം കടന്നലിനെ കണ്ടെത്തി. മുന്‍നിരയില്‍ത്തന്നെയുണ്ട്‌.
കണ്ടെത്തിയ ശേഷം സാറിന്‍റെ പഠിപ്പിക്കല്‍ ഇങ്ങനെയായിരുന്നു.
"(ഉറക്കെ) ഐ വാണ്ടേര്‍ഡ്‌ ലോണ്‍ലി ആസ്‌ എ ക്ളൌഡ്‌ ....
(പതുക്കെ. മൂളുന്നവനു മാത്രം കേള്‍ക്കാന്‍ പാകത്തില്‍ )
നിന്‍റെ അപ്പനാ മുന്‍പില്‍ എന്നു വിചാരിച്ചോടാ മരമാക്രീ...
(വീണ്ടും ഉറക്കെ) ഓവര്‍ ദ ഹിത്സ്‌ ആന്‍ഡ്‌ വേത്സ്‌...
കടുവാ എന്നു പ്രശസ്തനായ ഒരു അദ്ധ്യാപകനുണ്ടായിരുന്നു കോളേജില്‍.
ശബ്ദം കൊണ്ടും പെരുമാറ്റം കൊണ്ടും ആ പേര്‌ തികച്ചും അനുയോജ്യവുമായിരുന്നു. വിഷയം ഇംഗ്ളീഷ്‌.
ഒരു ദിവസം സാര്‍ ക്ളാസ്‌ എടുക്കുകയാണ്‌. പെട്ടെന്ന്‌ ക്ളാസില്‍ ഒരു ഗിറ്റാറിന്‍റെ കമ്പി വലിച്ചു വിട്ട പോലെയുള്ള ശബ്ദം. ഒരിക്കലല്ല, പല പ്രാവശ്യം. അന്നൊക്കെ സുലഭമായി കിട്ടിയിരുന്ന അശോക്‌ ബ്ളേഡിന്‍റെ പൊട്ടുകഷണങ്ങള്‍ മരം കൊണ്ടുള്ള ഡസ്കിന്‍റെ വിടവുകളില്‍ കുത്തി നിര്‍ത്തി കൈകൊണ്ട്‌ മീട്ടിയാല്‍ കേള്‍ക്കുന്ന അതേ ശബ്ദം.
ക്രമത്തിലധികം ദേഷ്യം വന്ന കടുവാ ഗര്‍ജിച്ചു.
"ആരെടാ അത്‌?"
(പിന്നേ...ചോദിച്ച ഉടനെ കുറ്റവാളി എഴുനേറ്റു നില്‍ക്കുകയല്ലേ...)
ആരും എണീറ്റില്ല. ദേഷ്യം കടിച്ചമര്‍ത്തി കടുവാ സംശയാസ്പദമായി ഇരുന്ന ഒരുത്തനെ എണീപ്പിച്ചു. എന്നിട്ടു ചോദിച്ചു.
"നിനക്കൊക്കെ ഒരു വാചകം തെറ്റാതെ ഇംഗ്ളീഷില്‍ പറയാനറിയാമോടാ...ഒച്ചയുണ്ടാക്കാന്‍ നടക്കുന്നു. പറയെടാ ഒരു വാചകം. "
കുറ്റവാളി മുരടനക്കി. ഘനഗംഭീരമായി പറഞ്ഞു.
"ടൈഗര്‍" ഇസ്‌ ജമ്പിംഗ്‌!
കൊരട്ടി പോളിടെക്നിക്കിലെ ഞങ്ങളുടെ അദ്ധ്യാപകരെല്ലാം തന്നെ ഗസ്റ്റുകളായിരുന്നു. ആരും ഒന്നര രണ്ടു മാസത്തിലധികം നില്‍ക്കില്ല.
അങ്ങനെയിരിക്കേ ഞങ്ങളെയെല്ലാം അദ്ഭുതപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട്‌ നന്നായി പഠിപ്പിക്കുന്ന ഒരു സാര്‍ ക്ളാസെടുക്കാനെത്തി.
രാജേഷ്‌ എന്നായിരുന്നു കക്ഷിയുടെ പേര്‌. ചിരിയും ചിന്തകളും വിഷയങ്ങളും എല്ലാം അനുസ്യൂതം പ്രവഹിച്ച ആ മാന്യദേഹത്തിന്‍റെ ക്ളാസില്‍ കവിതകള്‍ക്കും തമാശകള്‍ക്കും മിക്കവാറും എല്ലാ കുട്ടികള്‍ക്കും എന്തിന്‌ സാറിനു തന്നെയും കളിപ്പേരുകള്‍ക്കും സ്ഥാനമുണ്ടായി.
ഏറ്റവും വലിയ തമാശ, പഠിപ്പിക്കാനുള്ള എല്ലാ വിഷയങ്ങളും താന്‍ പഠിച്ചിട്ടില്ലാത്തവയായതിനാല്‍ വളരെ അധ്വാനിച്ച്‌ രാത്രി ഇരുന്നു പഠിച്ചായിരുന്നു പിറ്റേന്ന്‌ ഞങ്ങളെ പഠിപ്പിക്കാന്‍ കക്ഷി വന്നിരുന്നതെന്നതായിരുന്നു.
അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം,ക്ളാസ്‌ തകര്‍ത്തു നടക്കുകയാണ്‌.
ഇന്‍സ്റ്റ്രുമെന്‍റെഷനും പവര്‍ ഇലക്ട്രോണിക്സും മറ്റും പറഞ്ഞ്‌ കത്തിക്കേറിയിരുന്ന സാര്‍ നോക്കിയപ്പോള്‍ പുറകു ബെഞ്ചിലിരുന്ന്‌ ഒരുത്തന്‍ വര്‍ത്തമാനം പറഞ്ഞു ചിരിക്കുന്നു.
അവന്‍റെ ചിരി കണ്ട്‌ ചിരിപൊട്ടിയ സാര്‍ ചോദിച്ചു.
"എന്താടാ ഒരു ചിരി?"
സാറിന്‍റെ ചിരികണ്ട്‌ ഉള്ളു തണുത്ത അവന്‍ മറുപടി പറഞ്ഞു.
"വെറുതെ"
ഉടന്‍ വന്നു സാറിന്‍റെ അടുത്ത ചോദ്യം.
"നീ വെറുതെ ചിരിക്കാറുള്ള വിവരം വീട്ടിലൊക്കെ അറിയാമോ?"
1 comments:
njanum veruthe chirichu :-)
Post a Comment